οι άντρες με τα μαύρα

Αν θυμάμαι καλά, ούτε οι άντρες με τα μαύρα δεν είχαν τέτοιο ύφος...

δεν χτυπάμε, δε μιλάμε όλοι μαζί, δεν ουρλιάζουμε, δε δαγκώνουμε

Στο δημοτικό βρεφονηπιακό σταθμό που πηγαίνει ο Τ. οι δασκάλες κάνουν πολύ καλή δουλειά. Έχω την ίδια άποψη από όταν πήγαινε ο μεγάλος μας γιός και εξακολουθώ να την έχω, ευτυχώς!

Τη Δευτέρα το βράδυ έχουμε ξαπλώσει στο μεγάλο ο Τ. κι εγώ και διαβάζουμε παραμύθια αφού μόλις έχει τελειώσει μια από τις συνηθισμένες σκηνές ουρλιαχτών (ο Τ. ουρλιάζει όταν δεν γίνεται το δικό του, εμείς δεν υποχωρούμε και η όλη φάση είναι λίγο έντονη και κουραστική για όλους. Ευελπιστούμε ότι σύντομα θα συνειδητοποιήσει πως τα ουρλιαχτά δεν έχουν αποτέλεσμα).


Ομορφιά μου, χρυσαφένιο μου μωρό.

Α'τό είναι το α'κουδάκι.

Σ' αγαπάω πολύ. Η δασκάλα σου σήμερα μου είπε πως είσαι πολύ καλό παιδάκι, την ακούς, δε φωνάζεις. Και τι ωραία που μάζεψες τα παιχνίδια όταν ήρθα να σε πάρω. Είσαι καταπληκτικός!

Ζε χτυπάμε, ζε μιλάμε όλοι μαζί, ζεν ου'λιάζουμε, ζε τσιμπάμε, ζε φωνάζουμε, ζε δαγκώνουμε.

Α, έτσι σας λένε οι δασκάλες στο σχολείο;

Ναι.

Και στο σπίτι τότε γιατί φωνάζεις και ουρλιάζεις;

Μου το είπε η ζασκάλα μου.

Σου είπε η δασκάλα σου να μη φωνάζεις στο σχολείο και να φωνάζεις στο σπίτι;

Ναι.

Καλά, θα έρθω να την ρωτήσω.

Ζε χτυπάμε, ζε μιλάμε όλοι μαζί, ζεν ου'λιάζουμε, ζε τσιμπάμε, ζε φωνάζουμε, ζε δαγκώνουμε. Αλλιώ' η ζασκάλα μας σα πέσει κάτω από το κεφάλι της.

Μάλιστα, κατάλαβα. Και εσύ τα κάνεις όλα όσα λέει η δασκάλα σου;

Ναι, όλα.

Μπράβο το καλό μου το παιδί!

Πάντως καλύτε'α να μην έ'θεις στο σ'ολείο μου.

ο μπαμπάς του Λουκά - ΙV

Αφού έχει απαντήσει στη δασκάλα με την μεγαλύτερη απάθεια του κόσμου πως Λουκάς δεν υπάρχει, γυρνάει σε μένα και μου λέει εμπιστευτικά...


Ο Λουκάς είναι άρρωστος και λείπει.


Πες μου εσύ φίλε αναγνώστη τι θα έκανες στη θέση μου. Και επειδή το σήριαλ "Λουκάς" είχε πολλά επεισόδια, να σε πάω κατευθείαν στο τελευταίο που κορυφώθηκε η ένταση και επήλθε η κάθαρση...


Τι κάνει ο Λουκάς; είναι άρρωστος πάλι ή ήρθε στο σχολείο;

Ο Λουκάς πέθανε!

ο μπαμπάς του Λουκά - ΙΙΙ

Στο σπίτι άνοιξα μια τυχαία συζήτηση σχετικά με το θέμα και του είπα πως έχω την εντύπωση πως δεν έχουν Λουκά στην τάξη. Η απάντηση ήταν πως έχουν Λουκά ο οποίος είναι πολύ συχνά άρρωστος και λείπει.
Μετά από δυο μέρες ξαναπήγα στο σχολείο. Πέτυχα την άλλη δασκάλα του, την κυρία Δέσποινα.


Σας είπε η κυρία Νίκη για το θέμα του Τ. σχετικά με το Λουκά και τον μπαμπά του;

Ποιόν Λουκά; δεν έχουμε Λουκά στην τάξη μας.

Εντάξει αυτό το κατάλαβα. Ο Τ. λέει πως πέθανε ο μπαμπάς του Λουκά και έχει μεγάλο άγχος την τελευταία βδομάδα. Η κυρία Νίκη με ενημέρωσε πως κανένα παιδάκι δεν έχασε το μπαμπά στο σχολείο σας.

Ούτε κάποιο παιδί είναι μονογονεϊκής οικογένειας εκτός από ένα σε άλλο τμήμα που δεν το ξέρει κανείς διότι δεν το λέμε ακόμα.

Για κάποιον λόγο ο Τ. υποστηρίζει πως υπάρχει Λουκάς και πως ο μπαμπάς του πέθανε.

Σας πειράζει να τον ρωτήσω;

Ό,τι νομίζετε. Μήπως όμως είναι καλύτερα να μην είμαι μπροστά;

Όταν η μανούλα είναι μπροστά αισθάνονται ασφάλεια και μιλάνε περισσότερο.

Καλώς.

Τ. έλα εδώ στη μανούλα. Μπράβο. Να σε ρωτήσω κάτι, έχουμε Λουκά στην τάξη μας;

Όχι.


Άφωνη!

ο μπαμπάς του Λουκά - ΙΙ

Μετά από δυο τρεις μέρες βρήκα την ευκαιρία να πάω εγώ να τον πάρω στο σχόλασμα ώστε να μιλήσω στη μία από τις δασκάλες του. Πέτυχα την κυρία Μίκη (Νίκη τη λένε αλλά ο Τ. προτιμά το "Μίκη").


Γειά σας.

Γειά σας. Είστε η μαμά του Τ;

Ναι, πώς πάει το αγοράκι μου;

Μια χαρά. Είναι πολύ καλός. Έξυπνος, λαλίστατος και πολύ καλό παιδί.

Αλλά;

Αλλά τι;

Α, οκ. Νόμιζα πως υπάρχει "αλλά". Η αλήθεια είναι πως έχω εγώ κάτι να σας πω που με έχει αναστατώσει. Ο Τ. μιλάει πολύ για το θάνατο. Ξέρετε, μετά που πέθανε ο μπαμπάς του συμμαθητή του, Λουκά νομίζω τον λένε, μιλάει καθημερινά για το θάνατο και πως αν πεθάνουμε θα πάμε στον ουρανό και θα πέσουμε και θα χτυπήσουμε.

Δεν έχουμε Λουκά.

Δε θα συγκράτησα σωστά το όνομα. Αυτό το παιδάκι που πέθανε ο μπαμπάς του.

Δεν πέθανε κανενός παιδιού ο μπαμπάς.

Σε κάποιο άλλο τμήμα μάλλον και το άκουσε ο Τ.

Κανένα παιδάκι δεν έχασε τον μπαμπά του ή κάποιον άλλο στο σχολείο μας.

Μάλιστα. Δηλαδή το έβγαλε από το μυαλό του;

Τι να σας πω; μην τον μαλώσετε, είναι καλό τα παιδιά να έχουν ζωηρή φαντασία.

Γιατί να τον μαλώσω; απλά έχω εκπλαγεί που το κατάπια αμάσητο.

ο μπαμπάς του Λουκά

Πριν ένα μήνα η μανούλα μου έφυγε για Καλιφόρνια, τετράμηνη επίσκεψη στη μικρή μου αδελφή που αυτές τις μέρες θα γεννήσει την κορούλα της. Αυτό μας αναστάτωσε οικογενειακώς.
Ο Π. που της έχει μεγάλη αδυναμία της κρατούσε μούτρα. Τη μέρα που έφτασε Αμερική και μιλήσαμε στο skype ο Π. καθόταν δίπλα μου στην καρέκλα αλλά με γυρισμένη την πλάτη και δεν της είπε ούτε μία κουβέντα. Περνώντας οι μέρες ηρέμησε λίγο και τώρα πια έχουν σχεδόν καθημερινή επικοινωνία μέσω skype.
Ο Τ. που είναι μικρότερος δεν εκδήλωσε παρόμοια έντονη συμπεριφορά, άλλωστε έχει τα δικά του προβλήματα. Συγκεκριμένα έχει αρχίσει να μιλάει για το θάνατο χωρίς προφανή, σε εμάς τους γονείς του, αιτία. Ένα βράδυ ήταν πολύ ανήσυχος και τον πήραμε στο κρεβάτι μας να κοιμηθεί. Τα ξημερώματα με ξύπνησαν τα κλάματα του. Έβλεπε κάποιον εφιάλτη και έκλαιγε στον ύπνο του. Τον ξύπνησα τρυφερά και τον ηρέμησα με αγκαλιές και φιλιά.

Τ. γιατί κλαις αγόρι μου; είδες εφιάλτη;

Μμμμμ.

Τι; πες μου.

Αν πεθάνουμε θα ανέβουμε στον ουρανό και θα πέσουμε και θα χτυπήσουμε.

Πέθανε αγόρι μου κάποιος στο σταθμό; ο παππούς ή η γιαγιά κάποιου παιδιού;

Πέθανε ο μπαμπάς του Λουκά.


Αν η απάντησή του ήταν μεγάλο σοκ για μένα φαντάζομαι πόσο σοκαρίστηκε ο ίδιος όταν το έμαθε. Αποφάσισα να μιλήσω στις δασκάλες του να δω πως το χειρίζονται για να ακολουθήσω την ίδια γραμμή.