Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

ο μπαμπάς του Λουκά - ΙΙ

Μετά από δυο τρεις μέρες βρήκα την ευκαιρία να πάω εγώ να τον πάρω στο σχόλασμα ώστε να μιλήσω στη μία από τις δασκάλες του. Πέτυχα την κυρία Μίκη (Νίκη τη λένε αλλά ο Τ. προτιμά το "Μίκη").


Γειά σας.

Γειά σας. Είστε η μαμά του Τ;

Ναι, πώς πάει το αγοράκι μου;

Μια χαρά. Είναι πολύ καλός. Έξυπνος, λαλίστατος και πολύ καλό παιδί.

Αλλά;

Αλλά τι;

Α, οκ. Νόμιζα πως υπάρχει "αλλά". Η αλήθεια είναι πως έχω εγώ κάτι να σας πω που με έχει αναστατώσει. Ο Τ. μιλάει πολύ για το θάνατο. Ξέρετε, μετά που πέθανε ο μπαμπάς του συμμαθητή του, Λουκά νομίζω τον λένε, μιλάει καθημερινά για το θάνατο και πως αν πεθάνουμε θα πάμε στον ουρανό και θα πέσουμε και θα χτυπήσουμε.

Δεν έχουμε Λουκά.

Δε θα συγκράτησα σωστά το όνομα. Αυτό το παιδάκι που πέθανε ο μπαμπάς του.

Δεν πέθανε κανενός παιδιού ο μπαμπάς.

Σε κάποιο άλλο τμήμα μάλλον και το άκουσε ο Τ.

Κανένα παιδάκι δεν έχασε τον μπαμπά του ή κάποιον άλλο στο σχολείο μας.

Μάλιστα. Δηλαδή το έβγαλε από το μυαλό του;

Τι να σας πω; μην τον μαλώσετε, είναι καλό τα παιδιά να έχουν ζωηρή φαντασία.

Γιατί να τον μαλώσω; απλά έχω εκπλαγεί που το κατάπια αμάσητο.


3 σχόλια:

  1. Ο Τότης; Ά,τον μπαγάσα...σας δουλεύει ψιλό γαζί έ;

    Να του δώσεις σφιχτό φιλί :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μεταφυσικό. εναλλακτικά ή είδε κάποιο παιδικό ή μήπως ο Παύλος έχει συμμαθητή Λουκά και το έμαθε από τον Παύλο; Αλλιώς, γιατί να τον απασχολεί τόσο έντονα ο θάνατος, σ΄ αυτή την ηλικία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @agrampelli

    κατά μάνα κατά κύρη!


    @annanas

    τίποτα από όλα αυτά, τα ρωτήσαμε κι εμείς. κάτι μυστήριο μαγειρεύει το μυαλουδάκι του. ίσως να του λείπει η γιαγιά που έφυγε για την αμερική με αεροπλάνο (ουρανό!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

όχι κοινοτοπίες και δηθενιές στα μυαλά και τις καρδιές (και στα σχόλια εν προκειμένω)