Τρίτη 30 Απριλίου 2013

μπάλα - IV

Αν νομίζατε πως το θέμα με τη μπάλα τελείωσε, γελαστήκατε οικτρά όπως εμείς. Προχτές το απόγευμα παρέλαβα ένα σκεπτικό 8χρονο αγόρι.


Τι έγινε αγόρι μου; όλα καλά στο σχολείο;

Ναι μαμά.

Και στο διάλειμμα όλα καλά;

Στο διάλειμμα είχαμε θέματα.

Δηλαδή τι θέματα;

Φέρνουν και τα άλλα παιδιά καπάκι και δε χρειάζονται το δικό μου.

Και;

Δε θέλανε πάλι να παίξω.

Μάλιστα.

Ξέρεις τι έκανα εγώ;

Τι έκανες αγάπη μου;

Τους είπα "εγώ θα παίξω τερματοφύλακας μέχρι τα 3 γκολ. Όποιος έχει αντίρρηση θα τον δείρω".

Και;

Έδειρα μερικούς και έπαιξα.

Μπράβο! Όταν λες "έδειρα μερικούς" τι εννοείς;

Ε, να, όχι ακριβώς έδειρα. Έσπρωξα έναν που δε με θέλει, με έσπρωξε, τον έριξα και έπαιξα.

Είσαι ευχαριστημένος;

Μαμά, εντάξει έπαιξα αλλά τα παιδιά όποτε έτρωγα γκολ με κορόιδευαν "πάλι έφαγε γκολ ο Π, πάλι έφαγε γκολ ο Π."

Σε κοροϊδεύουν επειδή δεν ξέρεις καλά μπάλα. Όμως δε φταις εσύ, αυτοί φταίνε που δεν σε αφήνουν να παίξεις. Όποτε λοιπόν σε κοροϊδεύουν θα τους απαντάς "δε φταίω εγώ που δεν είμαι καλός, εσείς φταίτε που δε με αφήνετε να παίζω πιο συχνά. Όσο περισσότερο παίζω τόσο πιο καλός θα είμαι." Εντάξει;

Ναι. Και μαμά, να σε ρωτήσω κάτι; Αλήθεια είχες δείρει όλα τα αγόρια μέχρι να τελειώσεις το σχολείο;

Δεν είχα δείρει όλα τα αγόρια, δεν ήμουν τρελή να γυρνάω δεξιά αριστερά να μοιράζω μπουνιές. Έδειρα όμως αυτά που μπήκαν στο δρόμο μου, δηλαδή αν κάποιο αγόρι με έσπρωχνε ή με έβριζε ή δε με άφηνε να παίξω, τότε ναι, το ξυλοφόρτωνα. Και επειδή είχα δείρει τα πιο δυνατά αγόρια, από ένα σημείο και ύστερα δε με πείραζε κανείς διότι με φοβόντουσαν.

Μάλιστα.

Το ξύλο είναι το τελευταίο που πρέπει να χρησιμοποιείς όταν διαφωνείς με κάποιον αλλά δεν πρέπει και να φοβάσαι να δείρεις κάποιον.

Ναι, έτσι νομίζω κι εγώ. Να μη φοβάσαι.


Μεγαλώνει το αγόρι μου και μαθαίνει σιγά σιγά να μη φοβάται.



Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

φίμωση

Ήρθε η ώρα του μικρού να υποστεί το μαρτύριο που λέγεται αποκάλυψη βαλάνου λόγω συγγενούς φίμωσης. Η αποκάλυψη έγινε την Παρασκευή το απόγευμα στο ιατρείο του παιδίατρου και ο μικρός ήταν αρκετά ψύχραιμος. Όμως ο πόνος ήταν τέτοιας έντασης και το τσούξιμο τόσο δυνατό που το παιδί έμεινε ακατούρητο για 24 ώρες. Όταν την επόμενη μέρα του έφυγαν τα ούρα παρά τη θέλησή του και κατάλαβε πως δεν πονάει, ανακουφιστήκαμε διότι πιστέψαμε πως τέλειωσαν τα βάσανά του. Όμως η κρέμα που πρέπει να του βάζω για 10 μέρες τον πονάει αρκετά, άσε που κατά την ούρηση αισθάνεται ακόμα δυνατό τσούξιμο. Όλο αυτό τον έχει φρικάρει σε τέτοιο βαθμό που κάθε φόρα που κάνει τσίσα προηγείται δεκάλεπτη υστερία με ουρλιαχτά και κλάματα. Φυσικά το να του βάλω κρέμα είναι ολόκληρη επιχείρηση και πρέπει να τον κρατάμε και οι δύο.
Χτες το βράδυ, γυρνώντας από βόλτα, τον προετοιμάζαμε για όσα πρέπει να γίνουν πριν κοιμηθεί για βράδυ.


Τώρα που θα πάμε στο σπίτι, πριν κοιμηθούμε, πρέπει να βάλουμε κρέμα στο πουλί.

Όχι.

Πρέπει να βάλουμε κρέμα στο πουλί. Ο γιατρός είπε πως αν δεν θέλεις να σου βάλω εγώ θα πρέπει να πάμε να σου βάλει ο γιατρός.

Όχι γιατρό.

Εντάξει. Τώρα που θα πάμε στο σπίτι θα σου βάλω κρέμα εγώ.

Όχι.

Τότε θα πάμε κατευθείαν στο γιατρό. Κρέμα θα βάλουμε οπωσδήποτε.

Όχι γιατρό.

Δε θέλεις να πάμε στο γιατρό;

Όχι.

Όπως θες αγάπη μου, θα πάμε σπίτι. Τι θα κάνουμε στο σπίτι;

Τίτοτα.


Ακολούθησε ο γνωστός πανικός μέχρι να του βάλω την κρέμα. Λίγο απειλές, πολλές αγκαλιές και φιλιά, υποσχέσεις για δώρα βόλτες παγωτά, πολλά ουρλιαχτά και κλάματα, υστερία, φόβος (έχω φρικάρει κι εγώ αλλά αυτός που πονάει και φοβάται είναι το τρίχρονο αγοράκι οπότε αφήνω τη φρίκη μου για αργότερα, όταν όλο αυτό θα έχει περάσει και ο Τ. μου θα έχει σταματήσει να πονάει).





Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

σ' αγαπάω μέχρι τον ουρανό!

Το μικρό μου το αγόρι (ας τον πούμε Τ), το πολυαγαπημένο μου, έχει αρχίσει τώρα τελευταία να μιλάει αρκετά καθαρά. Προχτές είχαμε ξαπλώσει αγκαλιά στο μεγάλο κρεβάτι να κοιμηθούμε για μεσημέρι.


Τζακ κι 'ασολιά!

Να πούμε τον Τζάκ και τη φασολιά;

Ναι.

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα αγόρι που το έλεγαν...

Τζακ.

... και ζούσε με την...

μαμά του.

... με τη μαμά του. Ήταν όμως πολύ φτωχοί. Το μόνο που είχαν ήταν μια...

αζελάδα.

Μπράβο αγόρι μου. Σου έχω πει πόσο πολύ σε αγαπάω;

Ναι.

Σ' αγαπάω μέχρι κει πάνω, τον ουρανό.

Όχι κει πάνω. Τ. είναι ζω, κάτω. Όχι πάνω.




Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

μπάλα - ΙΙΙ

Την επόμενη μέρα το απόγευμα, πάω να πάρω τον μεγάλο γιό (ας τον πούμε Π) από το σχολείο.


Όλα καλά αγόρι μου;

Ναι μαμά.

Πώς πέρασες σήμερα στο σχολείο;

Πολύ καλά!

Στο διάλειμμα όλα καλά;

Ναι, έπαιξα τερματοφύλακας.

Πώς κι αυτό;

Το πρωί ο μπαμπάς, πριν φύγουμε από το σπίτι, μού έδωσε ένα καπάκι. Στο διάλειμμα είπα στα παιδιά "έχω καπάκι, παίζουμε μπάλα;" Κι έπαιξα μπάλα!

Ουάου, αυτή ήταν τέλεια ιδέα.



Τρίτη 23 Απριλίου 2013

μπάλα - ΙΙ

Και γιατί παρακαλώ δεν σε παίζουν τα άλλα παιδιά;

Επειδή δεν είμαι καλός στο ποδόσφαιρο.

Θέλεις να σε πάμε να μάθεις μπάλα;

Όχι. Κάνω πολλά και θα κουράζομαι αν πάω και μπάλα.

Θέλεις τα Σαββατοκύριακα να πηγαίνεις με τον μπαμπά στην αλάνα; να σε μάθει ο μπαμπάς;

Μαμά, δε θέλω να μάθω μπάλα. Δε μου αρέσει. Οι δασκάλες δε μας αφήνουν να φέρνουμε μπάλα στο σχολείο και τα παιδιά παίζουν με καπάκι. Σπρώχνονται, χτυπάνε ο ένας τον άλλο. Δε θέλω να παίζω μπάλα. Απλά θέλω να κάθομαι τερματοφύλακας.

Και δε σε αφήνουν;

Όχι. Μού λένε "θα κάτσει τερματοφύλακας ο Θ. και μετά τα 6 γκολ θα μπεις εσύ". Αφού όλοι το ξέρουν πως στο ποδόσφαιρο 3 γκολ να μπουν είναι πολλά. Κι έτσι δεν έρχεται ποτέ η σειρά μου.

Μάλιστα. Για περίμενε να γυρίσει ο μπαμπάς από τη δουλειά να δούμε τι θα μας πει κι αυτός.


Γυρνάει ο μπαμπάς, θέτουμε το πρόβλημα και ο μπαμπάς συμβουλεύει το αγόρι μας να πείσει τους συμμαθητές του πως πρέπει να μπει τερματοφύλακας με επιχειρήματα. Εγώ που είμαι της κουβέντας αλλά είμαι και του ξύλου πετιέμαι και λέω...


Εγώ ξέρεις τι θα έκανα στη θέση σου;

Τι;

Θα πήγαινα αύριο, θα στεκόμουν ανάμεσά τους και θα έλεγα "Σήμερα θα παίξω τερματοφύλακας για τα πρώτα 3 γκολ. Έχει κανείς αντίρρηση να τον δείρω;"



Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

μπάλα

Κάθε απόγευμα που παίρνω τα παιδιά από τα σχολεία τους τα ρωτάω πως πέρασαν. Όμως, όπως αποδείχτηκε, αυτό δεν είναι αρκετό για να μου πει ο μεγάλος γιός όσα τον απασχολούν. 


Πως πέρασες αγόρι μου στο σχολείο;

Καλά.

Με τους φίλους σου όλα καλά;

Ναι.

Γιατί δεν σε βλέπω τώρα τελευταία να παίζεις με τον Αλ.; Τσακωθήκατε;

Όχι. Ο Αλ. τελευταία παίζει μπάλα στα διαλλείματα.

Κι εσύ τι κάνεις; Παίζεις με τον Χ.;

Όχι. Παίζεις κι αυτός μπάλα.

Κι εσύ τι κάνεις;

Τι να κάνω; κάθομαι και βαριέμαι. Και άμα μπω στην τάξη μου λένε οι δασκάλες να πάω έξω να παίξω. ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΝΑ ΠΑΙΞΩ;

Τι εννοείς με ποιόν να παίξεις; Γιατί δεν παίζεις κι εσύ μπάλα;

Δεν με παίζουν τα άλλα παιδιά.



Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

Τίτλοι Αρχής

Με λένε Ανοσία και είμαι καλά.

Σκουπίστε 
στην είσοδο τα μυαλά σας από τις κοινοτοπίες και τις δηθενιές, κρατήστε τις κακίες σας για τον εαυτό σας, περάστε μέσα και απολαύστε.

Από Δευτέρα 22 Απριλίου η Ανοσία ξεκινάει με φουλ πρόγραμμα, πα να πει "θα ποστάρω όταν γουστάρω".