Κάθε απόγευμα που παίρνω τα παιδιά από τα σχολεία τους τα ρωτάω πως πέρασαν. Όμως, όπως αποδείχτηκε, αυτό δεν είναι αρκετό για να μου πει ο μεγάλος γιός όσα τον απασχολούν.
Πως πέρασες αγόρι μου στο σχολείο;
Καλά.
Με τους φίλους σου όλα καλά;
Ναι.
Γιατί δεν σε βλέπω τώρα τελευταία να παίζεις με τον Αλ.; Τσακωθήκατε;
Όχι. Ο Αλ. τελευταία παίζει μπάλα στα διαλλείματα.
Κι εσύ τι κάνεις; Παίζεις με τον Χ.;
Όχι. Παίζεις κι αυτός μπάλα.
Κι εσύ τι κάνεις;
Τι να κάνω; κάθομαι και βαριέμαι. Και άμα μπω στην τάξη μου λένε οι δασκάλες να πάω έξω να παίξω. ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΝΑ ΠΑΙΞΩ;
Τι εννοείς με ποιόν να παίξεις; Γιατί δεν παίζεις κι εσύ μπάλα;
Δεν με παίζουν τα άλλα παιδιά.
Αγόρι μου... :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@agrampelli
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα 'λεγε κι είχε βουρκώσει, δεν ξέρω πως κρατήθηκα και δε με πήραν τα κλάματα.